Onkruid.

Het schrijven van columns is soms best een uitdaging blijkt maar weer eens. Vorige week was er iemand die last had van hondsdraf, een soort bodembedekkend plantje dat heel erg kan woekeren. Nu noemen we planten die ergens groeien op een plek die niet gewenst is nou eenmaal onkruid, maar op twitter waren gelijk veel reacties te horen hoe ik nou zo’n mooi inheems plantje onkruid kon noemen. Het blijkt zo in ieder geval dat mijn stukje wel gelezen wordt en dat mensen er iets van vinden dus dat is dan positief lijkt me. 
 
Goede reden om nog eens verder in te zoomen op ‘onkruid’. Zelf heb ik ook planten groeien in mijn plantvakken die ik er liever niet heb en ook het grindpad wordt weer groener en groener dus dat betekend wieden. Op andere plekken is juist ruimte voor brandnetels, koolzaad, bramen en zelfs hondsdraf. Het wemelt zodra het warm is al vroeg in het jaar van de insecten en dat is nou ook precies de reden waarom dit nou zo’n gevoelig punt is bij veel mensen. Het verkeerd bestrijden van onkruid kan een negatieve impact hebben op het milieu en complete ecosystemen en tuinen waar alles strak is en geen ruimte voor ook maar een paardebloem zijn een soort zombietuinen als het gaat over biodiversiteit. 
 
Mevrouw Hextoon heeft last van een woekerende bamboe in haar tuin en dit is dus in eerste instantie ooit een gewenste plant geweest om vervolgens een onkruid te worden. Dergelijke bamboes zijn echt een ramp en de enige manier om deze weg te krijgen is deze met de hand of zelfs de graafmachine te verwijderen inclusief elke wortel. Dit soort planten zijn zogenaamde invasieve exoten, oftewel planten die hier van nature niet thuishoren en zich ongebreideld vermenigvuldigen. Andere voorbeelden zijn de balsemien, waterhyacint de `Japanse duizendknoop en bijvoorbeeld de berenklauw. Triest trouwens dat er in de ‘groene’ sector’ nog steeds dit soort producten worden verkocht aan consumenten die hier weinig verstand van hebben. 
 
Tina wordt gek van heermoes in haar tuin en dat snap ik best goed, want het komt echt overal terug afhankelijk van de grondsoort. Ik heb het ook op een aantal plekken, maar er is sprake van een natuurlijke concurrentie tussen de rest van mijn planten dus dat maakt dat heermoes niet de overhand krijgt. Deze plant is niet weg te wieden want de wortels breken elke keer bij de grond af dus dat maak het extra lastig. Nu houdt heermoes van een grond met mineralen het toevoegen van meststoffen kan uitkomst leveren. Verder veel met de hand plukken de gewiede plantjes gewoon op de grond laten liggen zodat ze kunnen verteren.